UNDRWRLD

Theater FroeFroe

Voortekens

Ken je het theatergezelschap? Welk soort stukken brengt het? Welk imago/profiel heeft het? Wie is de regisseur?Theater FroeFroe is een Belgisch gezelschap dat bekend staat om zijn innovatieve en visueel rijke producties. Ze maken gebruik van poppen, muziek en multimediatechnieken om verhalen te vertellen die vaak gebaseerd zijn op klassieke en mythologische thema's. op hun website omschrijven ze zichzelf als volgt: 'Theater Froe Froe maakt indrukken, hersenspeelsels en laat dingen tot leven komen vol humor, horror, poëzie en rock'n'roll.' (Froefroe - FroeFroe, z.d.)
Het gezelschap heeft een reputatie opgebouwd voor het creëren van voorstellingen die zowel kinderen, jongeren als volwassenen aanspreken. De regisseur van UNDRWRLD is Marc Maillard, gekend om zijn creatieve en experimentele benadering van theater.

Mikt de opvoering op een specifieke doelgroep? Waaraan merk je dat?
Ja, de voorstellingen van Theater FroeFroe zijn vaak gericht op een breed publiek, zowel kinderen, jongeren als volwassenen. UNDRWRLD wordt gecategoriseerd als 10+, al denk ik dat deze voorstelling op sommige momenten te spannend is voor 10-jarigen. De combinatie van visuele spektakels, muziek en universele thema's die zowel jong als oud aanspreken. De marketing en promotie, zoals kleurrijke en fantasierijke trailers en affiches, zijn ontworpen om aantrekkelijk te zijn voor gezinnen en scholen. De voorstelling is dan wel gebaseerd op de Griekse mythologie, ze is overgoten met een saus van humor. Die laag humor zal niet door de jongste kijkers begrepen worden, maar maakt het dan weer aantrekkelijker voor volwassenen.

Thematiek

Moet je die thematiek zelf achterhalen of wordt de boodschap expliciet verwoord? In veel van FroeFroe's producties wordt de thematiek op een visuele en symbolische manier gepresenteerd, waardoor het publiek de ruimte krijgt om hun eigen interpretaties te maken. In het geval van UNDRWRLD is het vooraf duidelijk dat de voorstelling gaat over de mythe van Orfeus, maar dan anders …
De mythe van Orfeus en zijn tocht naar de Onderwereld, kan nog altijd gelden als één van de mooiste verhalen over de liefde. Binnen het kader van dit klassieke gegeven werd duchtig gefantaseerd over de grens tussen leven en dood. De iconen uit het origineel, Orfeus, Euridice, Hades en Persephone krijgen heel menselijke trekken. Het eenrichtingsverkeer van hier naar de overkant heeft een eigen gezicht in het personage van Charon, de Veerman. De voorstelling speelt op het scherp van de snee. Daar waar de emoties het grootst zijn en er definitief en voor altijd wordt afgerekend. (UNDRWRLD - FroeFroe, z.d.-b)

Opvoeringstekens

Hoe maken de proxemiek en gestiek de onderlinge verhoudingen zichtbaar?
In UNDRWRLD wordt, zoals gewoonlijk bij FroeFroe, gebruik gemaakt van poppen en acteurs die samen op het podium staan. De manier waarop de personages ten opzichte van elkaar bewegen en gepositioneerd zijn, helpt om de relaties en spanningen tussen hen zichtbaar te maken. De choreografie en de interactie tussen de poppen en acteurs zijn echt buitengewoon. Sommige poppen worden door meerdere acteurs 'bediend' en toch blijven de bewegingen vloeiend en natuurlijk.

In hoeverre draagt de belichting bij tot het geheel?
De belichting speelt een cruciale rol in het creëren van de sfeer en het ondersteunen van de narratieve elementen van UNDRWRLD. Donkere tinten, schaduwen en strategische verlichting kunnen de mystiek en spanning van de onderwereld benadrukken. Licht kan ook worden gebruikt om aandacht te vestigen op specifieke personages of momenten.
Het podium representeert een aantal locaties, door een specifiek deel van het podium te belichten weet de toeschouwer waar de scène zich afspeelt. In het ijssalon van Euridice, aan het water bij Charon de veerman, in de onderwereld bij Hades.

Wordt er gebruikgemaakt van functionele multimediamiddelen?
Ja, Theater FroeFroe staat bekend om hun gebruik van muziek en multimedia, inclusief film en videoprojectie, om hun verhalen te verrijken. In UNDRWRLD worden videoprojecties gebruikt om de illusie van de onderwereld te versterken, de omgeving te veranderen en extra dimensies aan de voorstelling toe te voegen. Zo worden er bijvoorbeeld projecties afgespeeld achter de acteurs op het moment dat Persephone een liefdeslied zingt voor Hades.